Belgisch Kampioenschap U11: Stekene wordt Rembert-territorium

Zondagochtend 25 mei. De platte polders rond Stekene sluimeren nog, maar in de sporthal gonst het al van het lawaai. Zes minirakkers in groen-wit stappen de vloer op met één stempel op het voorhoofd: topfavoriet. Niet omdat iemand het hun heeft aangepraat, wel omdat ze dit seizoen letterlijk alles gewonnen hebben wat er te winnen viel.

Een start met bibberknieën

Eerste opdracht: Knack Roeselare, een tegenstrever die onze U11 ondertussen even goed kent als RTH1 de weg naar Pitta Eda. Knack tovert een tactisch plan uit de mouw, de Torhoutse motor sputtert en plots staat het 20-24 tegen. Coach Liesbet Werbrouck ziet het gebeuren maar panikeert geen seconde. “Focus op het volgende punt, jongens.” Meer woorden zijn er niet nodig.

Punt per punt smelt de achterstand als ijs voor de zon. 21… 22… 23… 24. De set klettert alsnog in Rembert-handen. Het sein voor pure versnelling. Knack blijft verdwaasd achter; Rembert stoomt verder.

Van stoomtrein naar TGV

Vanaf dat moment liep alles op rolletjes.

De opslagdruk steeg, de receptie stond als een huis en elke speler gooide zich voor elke bal. De ploegen uit de andere provincies probeerden aan te haken, maar kregen geen voet tussen de deur. Geen set ging nog verloren.

DNA van kleine krijgers

Dat er talent in het DNA van deze lichting zit, wisten we al langer. Maar Stekene bewijst dat er ook krijgersbloed door de aderen stroomt. Koelbloedigheid op setballen, rust wanneer het moet, vuur wanneer het mag, het plaatje klopt gewoon. De neuzen staan één kant op, en dat kantje is richting de hoogste plaats op het podium.

Terechte kroon op een perfect jaar

De laatste bal valt tegen de grond bij de tegenstander, en de vuisten vliegen de lucht in: Belgisch kampioen. Met volle overtuiging, zonder één enkel slippertje. Rembert Torhout Heren U11 plaatst een vet uitroepteken achter een seizoen om in te kaderen.

“Iedere jongen heeft zijn steen verlegd,”

glundert Liesbet. “Individueel groeiden ze meters, als team werden ze één. Het doel was helder, de uitvoering nog helderder.”

Stekene weet het nu ook: West-Vlaams groen-wit is geen kleur, maar een natuurkracht. En die kracht heet Rembert. 💚🤍